那是晨光初醒时
那是晨光初醒时最新章节：
结果，这个时候，颜逸刚好从外面走了进来，“没事吧，是不是哪里不舒服，你的脸色很难看？”
而此刻一旁的叶轻雪却是眼神闪烁，笑道：“杨云帆，我突然有个主意
那些保安刚才还站得整整齐齐的，可一见到凡天居然用手掌去攻击石碑，顿时蒙了
只有让自己恢复巅峰甚至修为在进一步，他才有自保能力
林芊芊顿时闷哼一声，娇躯更加情不自禁的扭动起来，俏脸通红无比
独孤悔抬起，睁开眼睛看向了师父杨毅云，一脸痛苦道：“是星傅师弟～”
若是让他们知道杨云帆心里的想法，肯定要跌碎一地眼镜了！
来回走了两遍，三人对于路况更加熟悉，只用了一日便返回了驻地
此同时，一片片散发着棕色大地灵纹的剑刃，犹如一条条游鱼一样，从黑色剑匣之中飞出来
有了通幽剑主一番话，青莲童子已经将杨云帆的女儿当成是自己的小师妹了
那是晨光初醒时解读：
jié guǒ ， zhè gè shí hòu ， yán yì gāng hǎo cóng wài miàn zǒu le jìn lái ，“ méi shì ba ， shì bú shì nǎ lǐ bù shū fú ， nǐ de liǎn sè hěn nán kàn ？”
ér cǐ kè yī páng de yè qīng xuě què shì yǎn shén shǎn shuò ， xiào dào ：“ yáng yún fān ， wǒ tū rán yǒu gè zhǔ yì
nà xiē bǎo ān gāng cái hái zhàn dé zhěng zhěng qí qí de ， kě yī jiàn dào fán tiān jū rán yòng shǒu zhǎng qù gōng jī shí bēi ， dùn shí méng le
zhǐ yǒu ràng zì jǐ huī fù diān fēng shèn zhì xiū wèi zài jìn yí bù ， tā cái yǒu zì bǎo néng lì
lín qiān qiān dùn shí mèn hēng yī shēng ， jiāo qū gèng jiā qíng bù zì jīn de niǔ dòng qǐ lái ， qiào liǎn tòng hóng wú bǐ
dú gū huǐ tái qǐ ， zhēng kāi yǎn jīng kàn xiàng le shī fù yáng yì yún ， yī liǎn tòng kǔ dào ：“ shì xīng fù shī dì ～”
ruò shì ràng tā men zhī dào yáng yún fān xīn lǐ de xiǎng fǎ ， kěn dìng yào diē suì yī dì yǎn jìng le ！
lái huí zǒu le liǎng biàn ， sān rén duì yú lù kuàng gèng jiā shú xī ， zhǐ yòng le yī rì biàn fǎn huí le zhù dì
cǐ tóng shí ， yī piàn piàn sàn fà zhe zōng sè dà dì líng wén de jiàn rèn ， yóu rú yī tiáo tiáo yóu yú yī yàng ， cóng hēi sè jiàn xiá zhī zhōng fēi chū lái
yǒu le tōng yōu jiàn zhǔ yī fān huà ， qīng lián tóng zi yǐ jīng jiāng yáng yún fān de nǚ ér dàng chéng shì zì jǐ de xiǎo shī mèi le
